This setting has a thousand stories, a microcosm of actions where we all matter...

Appendix 9 - Geschiedenis

 

Tijdlijn

0 NT - Het einde van de planeet Tebras: Het ontstaan van het Dugo keizerrijk.

 

15 NT - De Senaat heeft zich hervormd; Suayan Dagita Jejomar komt aan de macht

 Imperator Suayan Dagita Jejomar is de eerste, officieel door de senaat erkende, Imperator van de Dugo in de Nieuwe Tijd. Hij weet in de nasleep van de grote ramp de orde binnen de Dugo te herstellen door zijn charismatische optreden en sterk leiderschap. Wanneer Suayan zijn plannen voor de uitbreiding van de oorlogsindustrie voorlegt aan de Senaat om op korte termijn de economie, al dan niet tijdelijk, weer op peil te krijgen, krijgt hij onvoorwaardelijke steun.

 

20 NT – De Uitbreidingsoorlog

De strijd om Cabatu in 20 NT is de start van de Uitbreidingsoorlog tussen Aquila en Dugo. Ondanks dat de Dugo een grote slag slaan tegen de Aquila door hun grootste vloot in een hinderlaag te lokken, hebben de Dugo moeite de strijd naar hun hand te zetten. Dit bereikt een dieptepunt wanneer Suayan de Opstandelingen in de grensgebieden niet onder bedwang kan houden en de Dugo zelfs terrein verliezen.

 

25 NT – Het Imperatorische vlaggenschip wordt vernietigd

Het Imperatorische vlaggenschip wordt in 25 NT vernietigd met de Imperator aan boord en de Senaat kiest een nieuwe leider die hen uit de problemen moet helpen. De oorlog raakt meer in balans.

 

25 NT – Yadao Dagita Sugay komt aan de macht.

Yadao Dagita Sugay, een achterneef van Suayan, komt aan de macht.

 

37 NT – Kaimo Dagita Bayan komt aan de macht

De Imperator bezwijkt op 62-jarige leeftijd aan een hartaanval. Zijn zoon, Kaimo Dagita Bayan, wordt gekroond tot nieuwe Imperator.

 

41 NT Kaimo trekt zich terug uit gezondheidsoverwegingen

Kaimo treedt terug als Imperator, na een jaar lang ziek te zijn geweest. Zijn broer, Tomagan Dagita Bayan, neemt de leiding over.

 

43 NT – Tomagan geeft de S.O.N.A. een planeet

Tomagan neemt, tegen de wil van de Senaat, het zeer impopulaire besluit om een planeet als afbetaling aan de S.O.N.A. te geven.

 

43 NT – Kaimo keert terug als leider van de Dugo

Na een snel herstel van zijn gezondheid keert Kaimo terug als leider van de Dugo. Hij vermindert de invloed van de S.O.N.A. bedrijven.

 

47 NT – De Dugo-Pendzal Oorlog

De Senaat krijgt van Kaimo toestemming om een oorlog tegen de Pendzal te beginnen om de planeten uit de Uitbreidingsoorlog terug te winnen. Dit is de enige keer in de geschiedenis van de Dugo waarin de Senaat rechtstreeks bevel krijgt over het leger.

 

57 NT – Einde Dugo-Pendzal Oorlog

De Pendzal plegen een terroristische aanslag op Shinobu. De Dugo zien zich genoodzaakt een vredesverklaring te ondertekenen om een achterstand op de Aquila te voorkomen.

 

77 NT - Teneza Dagita Toyhacao neemt de macht over

Kaimo regeert verder tot aan zijn dood in 77 NT op 72-jarige leeftijd. De Senaat wijst Teneza Dagita Toyhacao, nicht van Kaimo, aan als opvolgster. De regeerperiode van Teneza wordt gekenmerkt door een stille wederopbouw van de factie.

 

89 NT – Teneza overlijdt ten gevolge van het Virus

Binnen de Senaat ontstaat conflict over hoe men met het Virus en de Ekanesh moet omgaan, zeker wanneer in de beginjaren van het Virus veel leden van de aristocratie besmet raken en sterven. In 89 NT, op het moment dat de Ekanesh al bezig zijn met het verspreiden van hun remedie, overlijdt Imperator Teneza aan de gevolgen van het virus.

 

89 NT – Naui aangesteld als nieuwe Imperator

Twee maanden na het overlijden van Imperator Teneza wordt diens dochter Naui aangesteld als nieuwe Imperator. Zij vertoont voor haar kroning dezelfde ondergeschikte houding als haar moeder en wordt door de Senaat opnieuw beschouwd als strofiguur. Zij weet echter op bijzonder kundige wijze de door de uitbraak van de ziekte zeer verdeeld geraakte Senaat tegen zichzelf uit te spelen.

 

102 NT – Spanning tussen Imperator en de Senaat; Naui overlijdt

Tegen het einde van haar regeerperiode is de Senaat vrijwel gereduceerd tot een adviserend orgaan. Er ontstaat een enorme breuk tussen de Imperator en de aristocratie, die zich buiten spel voelt gezet. De Senaat begint in het geheim met het opzetten van een eigen huurlingenleger en omzeilt de wet van militaire gehoorzaamheid aan de Imperator. Voor de situatie uit de hand kan lopen overlijdt de Imperator op 53 jarige leeftijd door een fataal ongeluk op haar privé-schip.

 

102 NT – Guani Dagita Hinayon komt aan de macht; het ontstaan van de Inabayan

Guani Dagita Hinayon wordt, met verdeelde steun, gekroond. In overeenstemming met de Senaat wordt een deel van haar rechten en taken hersteld. De Senaat krijgt toestemming om een eigen leger te vormen, de Inabayan, om haar leden te beschermen tegen binnenlandse bedreigingen. Veel huurlingen treden nu in dienst van dit leger. De verhouding tussen Senaat en de Imperator blijft gespannen.

 

130 NT - Nieuw gebied en onrusten

Er wordt een nieuw gebied ontdekt door de Pendzal en de Dugo snellen er naar toe om eigen planeten te claimen. Dienstplicht wordt door de Senaat opnieuw ingesteld om het leger aan te sterken. Deze maatregel leidt tot burgerlijke onrust en maakt de Senaat bijzonder impopulair bij het volk. Er ontstaan vijandigheden tegenover de aristocratie en het leger moet ingezet worden om opstanden te onderdrukken.

 

133 NT – Opstand tegen de Senaat

De onrust wordt een opstand tegen de Senaat. De Imperatorische hoofdstad Tumogon gaat grotendeels in vlammen op. De Imperator laat de Imperatorische familie en de Senaat veilig stellen, maar weigert verder het leger in te zetten tegen de bevolking. Hierop moet de aristocratie alsnog terugvallen op de Inabayan om de opstanden met grof geweld uiteen te drijven.

 

134 NT – Rust keert weder bij de Dugo

Er is weer rust in de Dugo maatschappij. Echter de Senaat staat zeer laag in haar aanzien, terwijl de Imperator, door zijn weigering het leger in te zetten, aan populariteit wint.

 

141 NT – Malangit stort voor een deel in; het volk roert zich

Een deel van Manlangit, het Imperatorisch paleis, stort in, waarbij de Imperator en twee van zijn dochters het leven laten. Een officiële uitleg wordt niet door het volk geaccepteerde en afgedaan als bedrog uitgedacht door de Senaat.

 

142 NT – Sakay gekroond tot Imperator

Sakay, de zoon van de net overleden Imperator, speelt handig in op de complottheorieën tegen de Senaat en krijgt de steun van het volk. Het volk zet op haar beurt de Senaat onder druk om Sakay te kronen tot nieuwe Imperator.

 

149 NT – Sakay zet Senaat onder druk zichzelf te ontbinden

Gesteund door het volk en verzekerd van de loyaliteit van het leger weet Sakay de Senaat steeds meer zijn wil op te leggen. Er dreigt een herhaling van de regeerperiode van Naui Dagita Toyhacao. Maar waar Naui genoegen nam met politieke macht gaat Sakay steeds verder en schuwt niet voor zuiver geweld en intimidatie om de Senaat op de knieën te krijgen. Dit bereikt het dieptepunt wanneer hij in 149 NT de kanonnen van zijn vlaggenschip op het Senatorisch Paleis laat richten en hen dwingt om zichzelf te ontbinden, waarbij alle macht effectief bij de Imperator valt. De Senaat bestaat enkel nog in een ceremoniële functie.

 

150 NT – Het begin van de burgeroorlog

De Senaat en de aristocratie onder leiding van voormalig senator Osan Magdato bouwen de Inabayan tot een enorm leger om ten strijde te trekken tegen de Imperator en het Imperatorische leger. De Dugo burgeroorlog is begonnen.

 

158 NT Einde burgeroorlog; Osan Magdato wordt geëxecuteerd

De nieuwe koloniën, die door de separatisten als thuisbasis worden ingezet, komen pas in de laatste jaren van de oorlog onder schot. De afgelegenheid van deze koloniën maakt dat Osan Magdato hier nog twee jaar stand weet te houden. Maar in 158 NT geven de laatste resten van de Inabayan-vloot zich over en is de burgeroorlog officieel beslecht. Osan Magdato wordt gevangen genomen en publiekelijk geëxecuteerd.

 

164 NT - Vreemde wezens vallen aan.

Deze externe bedreiging maakt dat het volk zich uit angst afhankelijk maakt van het leger, en nieuwe propaganda campagnes benadrukken het belang van eenheid en loyaliteit onder de Dugo. Aan het einde tegen de oorlog tegen de vreemde wezens in 172 is meer dan twee derde tussen de 18 en 24 jaar gemilitariseerd.

 

174 NT – Dugo verklaren de oorlog aan het Pendzal/Aquila pact

De Dugo verklaren de oorlog aan de alliantie van de Aquila en Pendzal. Dit pact wordt gezien als een grote bedreiging tegen de Dugo. Enorme legermachten worden gemobiliseerd en de gevolgen van de oorlog zijn desastreus. De meeste van de veldslagen spelen zich af in de ruimte, en geen enkele factie weet een echte overmacht te krijgen. Toch weigert Imperator Sakay te onderhandelen over een staakt-het- vuren.

 

178 NT - Sakay wijst zoon aan als opvolger: Galang Dagita Hinayon

Sakay regeert gedurende de oorlog verder tot het jaar 178 NT, tot hij op 71-jarige leeftijd zijn macht overdraagt aan zijn zoon, Galang. Het volk weigert echter een Imperator te erkennen die niet door een Senaat is aangesteld. Sakay gebiedt de huidige senaat, die nu enkel nog een ceremoniële waarde heeft, om het protocol te voltrekken, maar deze weigert unaniem. Hierop laat Sakay alle senatoren arresteren en stelt nieuwe leden aan die wel bereid zijn Galang te aanvaarden.

 

178 NT - Galang gebiedt leger op onrustige bevolking te schieten

Galangs kroning wordt niet door het volk gesteund. Over de loop van zijn verder korte regeerperiode nemen de onrusten enkel toe, mede gevoed door de uitzichtloze oorlog gestart door zijn vader. Galang laat zich hierdoor niet intimideren en beveelt het leger om op opstandelingen te schieten. Hier wordt maar in enkele afzonderlijke gevallen werkelijk gehoor aan gegeven. Het enige incident van militaire ongehoorzaamheid in de geschiedenis van de Dugo, en illustratief voor de omstredenheid van de aanstelling van Imperator Galang.

 

183 NT - Er wordt een coup gepleegd door het leger; Senaat in ere hersteld

Er wordt een coup gepleegd. Onder aanvoering van generaal Urakoy Magtanong bezet de Imperatorische Garde, traditiegetrouw de meest loyale aanhangers van de Imperatorische familie, het Imperatorisch paleis en plaatst Galang onder arrest. Er wordt hem hoogverraad, het vals voordoen als Imperator en machtsmisbruik ten laste gelegd. Sakay weet te vluchten en van hem is nooit meer iets vernomen. Er wordt onmiddellijk een staakt-het-vuren voorgelegd aan de Pendzal en de Aquila, die hiermee akkoord gaan. Generaal Urakoy is plaatsvervangend waarnemer terwijl de oude Senaat terug in ere wordt.

 

183 NT – Punongbayan Dagita Nilooban kom aan de macht

In 185 NT verkiest de hervormde Senaat Punongbayan als nieuwe Imperator. De aanstelling gaat gepaard met grote festiviteiten voor het gehele Dugo-rijk. De burgers en het leger betuigen opnieuw hun trouw en loyaliteit aan de Imperator, die nu in naam en eer hersteld is.

 

193 NT – Dugo vormen pact met Pendzal en Aquila

Onder leiding van Punongbayan treden de Dugo toe het Dugo/Pendzal/Aquila pact. Dit pact zal voor lange stabiliteit zorgen binnen het bekende universum.

 

215 NT Dugo raken via het Dugo/Pendzal/Aquila pact in het Interplanetair Collectief.

Onder leiding van Punongbayan treden de Dugo toe het Interplanetair Collectief, de alliantie die weerstand moet bieden tegen het onbekende ras.

 

220 NT – Punongbayan overlijdt; Hinayon Dagita Tawatao komt aan de macht

Wanneer Punongbayan in 220 NT komt te overlijden wordt zijn begrafenis voor het eerst bijgewoond door hoge afgevaardigden van alle andere facties.

 

221 NT –Hinayon Dagita Tawatao komt aan de macht

Hinayon Dagita Tawatao wordt in 221 NT als opvolger aangesteld door de senaat. Hij wordt beschouwd als een integer en sterke Imperator, en geniet veel aanzien. Hij zet de diplomatieke lijn van zijn voorganger door en onderhoudt de banden met de andere facties. Recentelijk heeft hij zijn steun uitgesproken voor de kolonie-missie teneinde dieper door te dringen in de onbekende ruimte en mogelijk contact te maken met de ruimtewezens.

 

De oorsprong van de Dugo

De aristocratische maatschappij van de Dugo stamt van voor de catastrofe op Tebras. Het politieke systeem, wat vandaag de dag nog steeds gebruikt wordt, staat dan onder grote druk. Door de dood en de vermissing van zowel de Imperator (heerser van de Dugo), een groot deel van de Imperatorische familie en een groot deel van de aristocratie uit de Senaat, heerst lange tijd onduidelijkheid over de opvolging. Omdat de Senaat – het orgaan dat normaal de overdracht van regering op zich neemt – zelf ook hervormd moet worden, wordt situatie alleen maar slechter.

 

Door het gebrek aan duidelijke opvolging, wat tot nog toe zo natuurlijk ingeburgerd is in de gelederen van de Dugo, ontstaat gedurende lange tijd grote politieke chaos en militaire verdeeldheid. Meerderen stellen zich kandidaat voor de opvolging van de troon. Ook ontstaat er burgerlijke onrust omdat het volk, hoewel loyaal aan de Imperatorische familie, geen duidelijkheid heeft over wie de erkende opvolger is.

 

Het duurt nog tot 15 NT voordat de Senaat zich hervormd heeft en een definitieve Imperator naar voren geschoven wordt om de touwen terug in handen te nemen.

 

Suayan Dagita Jejomar: (geregeerd 15NT – 25NT)

Imperator Suayan Dagita Jejomar is de eerste, officieel door de senaat erkende, Imperator van de Dugo in de Nieuwe Tijd. Hij weet in de nasleep van de grote ramp de orde binnen de Dugo te herstellen door zijn charismatische optreden en sterk leiderschap. Zijn kroning wordt vrijwel unaniem door de Senaat gesteund. De Dugo hebben behoefte aan een duidelijke opvolger aan wie de militaire krijgsheren alsmede de burgerij hun trouw kunnen zweren en zo de rust kan herstellen. De unanimiteit binnen de Dugo is ook een vorm van zelfbehoud. Het langer uitstellen van opvolging zal de Dugo verder doen versplinteren en de macht van de aristocratie binnen de Senaat teniet doen. Het is dus om deze reden dat Imperator Suayan veel bijstand van de senaat krijgt. Met name zijn oorlogsretoriek en zijn daadkracht in het uitbreiden van Dugo-gebied vallen in goede aarde bij het volk. Wanneer hij zijn plannen voor de uitbreiding van de oorlogsindustrie voorlegt aan de Senaat om op korte termijn de economie, al dan niet tijdelijk, weer op peil te krijgen, krijgt hij onvoorwaardelijke steun.

 

Om de oorlogseconomie te kunnen onderhouden nemen de Dugo een steeds agressievere houding aan in het inpalmen en koloniseren van nieuwe en met de Aquila gedeelde planeten. Op deze manier weten zij kostbare grondstoffen veilig te stellen. Op de planeet Cabatu, waar zich ook Aquila kolonies bevinden, escaleert dit uiteindelijk. De strijd om Cabatu in 20 NT is de start van de Uitbreidingsoorlog tussen Aquila en Dugo. Ondanks dat de Dugo een grote slag slaan tegen de Aquila door hun grootste vloot in een hinderlaag te lokken, hebben de Dugo moeite de strijd naar hun hand te zetten. Dit bereikt een dieptepunt wanneer Suayan de Opstandelingen in de grensgebieden niet onder bedwang kan houden en de Dugo zelfs terrein verliezen. Het Imperatorische vlaggenschip wordt in 25 NT vernietigd met de Imperator aan boord en de Senaat kiest een nieuwe leider die hen uit de problemen moet helpen.

 

Yadao Dagita Sugay: (geregeerd 25NT – 37NT)

De senaat kiest een nieuwe Imperator: Yadao Dagita Sugay, een achterneef van Suayan. Als beloning voor zijn Imperatorschap voert Yadao de oorlogscampagne opnieuw op en richt zich in eerste instantie op de afvallige planeten in de grensgebieden. Daarnaast verstevigt hij de verdedigingen op de kernplaneten en de grenzen van het rijk. Met enkele kleine successen in het heroveren van opstandige planeten wint hij steun bij de Senaat. Maar na nog eens vier jaar oorlog raakt het oorlogsapparaat uitgeput. Een uitkomst lijkt verder weg dan ooit.

 

Yadao besluit tegen de zin van de Senaat in, om in te gaan op een vredesbespreking aangeboden door de Aquila. In 28 NT wordt uiteindelijk door beide partijen het Verdrag van Cabatu, de formele wapenstilstand, ondertekend. Cabatu, daar waar de oorlog begon, wordt van de Dugo. In de jaren na de oorlog keert de regering van de Dugo zich vooral inwaarts. De enorme oorlogsschulden, vernielde koloniën en herstelwerkzaamheden maken dat de regering op de rand van een faillissement staat.

 

Imperator Yadao begint onderhandelingen met de S.O.N.A, een collectief van machtige bedrijven die bereid zijn de staatschuld te financieren met voordelige leningen. In de jaren die daarop volgen verkrijgen deze bedrijven steeds meer politieke invloed en inspraak bij zowel de Senaat als de Imperatorische familie. Wanneer in 37 NT de Imperator op 62-jarige leeftijd in Manlangit, de Imperatorische paleis-stad, bezwijkt aan een hartaanval wordt diens zoon, Kaimo Dagita Bayan, gekroond tot nieuwe Imperator.

 

Kaimo Dagita Bayan: (geregeerd 37NT – 77NT)

Zijn eerste jaren spendeert Imperator Kaimo aan het versterken van zijn macht. Hij voert een agressieve campagne tegen de inmenging van de S.O.N.A. in het dagelijkse bestuur van de Dugo, en wint door zijn welbesprokenheid, degelijke argumentatie en enorme dossierkennis snel aan steun binnen de senaat.

 

Echter, de schulden die de Dugo hebben bij deze bedrijven bieden geen duidelijke uitweg om zich te ontdoen van de invloed en enorme economische druk die ze kunnen uitoefenen. Ook kan Kaimo niet de schulden van de S.O.N.A. weigeren te betalen omdat de S.O.N.A. zo verweven

zijn in de maatschappij dat het risico zou zijn dat het rijk implodeert. In het jaar 41NT, na een jaar van toenemende wankelende gezondheid, is Imperator Kaimo verplicht zich terug te trekken uit het openbaar leven

 

Omdat de Senaat geen protocol kent om een nog levende Imperator op te volgen wordt diens broer, Tomagan Dagita Bayan, door Imperator Kaimo zelf aangesteld als plaatsvervangend waarnemer. Tomagan, die bekend staat als een initiatiefloos persoon, maakt in 43 NT het bijzonder onpopulaire besluit, tegen de wil van de Senaat in, om een planeet aan de S.O.N.A. af te staan teneinde hun schulden af te kunnen lossen. De overdracht treedt uiteindelijk inderdaad in werking, en de S.O.N.A. aanvaarden de planeet als vereffening van de schulden.

 

Enkele maanden later keert Imperator Kaimo terug in functie na een plots herstel van zijn gezondheid. Met zijn terugkeren gaat de Imperator verder met het verwijderen van S.O.N.A.-invloeden binnen het rijk van de Dugo. Staatsbedrijven worden opgericht om de meeste taken van de S.O.N.A. over te nemen. Wel blijven de S.O.N.A. als handelspartner welkom binnen de Dugo. Met het herstel van de economie herstelt ook de militaire macht en de Dugo zien kans om de aan de Pendzal verloren planeten te heroveren, die de Dugo waren kwijtgeraakt tijdens de Uitbreidingsoorlog. Imperator Kaimo schenkt een Imperatorische vrijgeleide aan de Senaat om de oorlog te leiden, als tegemoetkoming voor de brutale handelswijze van Tomagan. Dit is de enige keer in de geschiedenis van de Dugo waarin de Senaat rechtstreeks bevel krijgt over het leger.

 

De oorlog woedt van 47 NT tot 57 NT. De Senaat moet echter, onder druk van het volk, de oorlog staken. Er wordt te weinig succes geboekt en zij verliezen steeds meer populariteit. Nadat de Pendzal een succesvolle aanval op een Dugo planeet hebben uitgevoerd vordert de Imperator het bevel over het leger terug en laat de Senaat ontbinden, waarna hij nieuwe leden van de senaat aanstelt. Hij regeert verder tot aan zijn dood in 77 NT op 72-jarige leeftijd. De Senaat wijst Teneza Dagita Toyhacao, nicht van Kaimo, aan als opvolgster.

 

Teneza Dagita Toyhacao: (geregeerd 77NT – 89NT)

Teneza wordt in een periode van relatieve kalmte aangesteld als een stroman voor de Senaat. De Senaat weet op deze manier het meeste van de macht in eigen handen te houden. De regeerperiode van Teneza wordt gekenmerkt door een stille wederopbouw van de factie tot aan het uitbreken van het Virus in 83 NT. Ook na het verspreiden van het Virus en de opkomst van de Ekanesh treedt Imperator Teneza amper op de voorgrond. Binnen de Senaat ontstaat conflict over hoe men met het Virus en de Ekanesh moet omgaan, zeker wanneer in de beginjaren van het Virus veel leden van de aristocratie besmet raken en sterven. In 89 NT, op het moment dat de Ekanesh al bezig zijn met het verspreiden van hun remedie, overlijdt Imperator Teneza aan de gevolgen van het virus.

 

Naui Dagita Toyhacao: (geregeerd 89NT – 102NT)

Twee maanden na het overlijden van Imperator Teneza wordt diens dochter Naui aangesteld als nieuwe Imperator. Zij vertoont voor haar kroning dezelfde ondergeschikte houding als haar moeder en wordt door de Senaat opnieuw beschouwd als strofiguur. Zij weet echter op bijzonder kundige wijze de door de uitbraak van de ziekte zeer verdeeld geraakte Senaat tegen zichzelf uit te spelen. Zij wint enorm aan macht en invloed door op slinkse wijze wetten voorbij de Senaat te krijgen die haar macht verstevigen. Tegen het einde van haar regeerperiode is de Senaat vrijwel ontdaan van alle wetmakende taken en functies, en speelt bijna uitsluitend nog een adviserende rol. Er ontstaat een enorme breuk tussen de Imperator en de aristocratie, die zich buiten spel voelt gezet. De Senaat begint in het geheim met het opzetten van een eigen huurlingenleger en omzeilt de wet van militaire gehoorzaamheid aan de Imperator. Voor de situatie uit de hand kan lopen overlijdt de Imperator in 102 NT op 53 jarige leeftijd door een fataal ongeluk op haar privé-schip.

 

Guani Dagita Hinayon: (geregeerd 102NT – 141NT)

Vrij snel wordt Guani Dagita Hinayon gekroond, hoewel zijn steun slechts een nipte meerderheid van de Senaat krijgt. In overeenstemming met de Senaat wordt een deel van haar rechten en taken hersteld. De Senaat krijgt toestemming om een eigen leger te vormen, de Inabayan, om haar leden te beschermen tegen binnenlandse bedreigingen. Veel huurlingen treden nu in dienst van dit leger. De verhouding tussen Senaat en de Imperator blijft gespannen.

 

Wanneer in 130 NT een reeks nieuwe koloniseerbare planeten ontdekt wordt, lanceren de Dugo een grote vloot om nieuwe ruimte veilig te stellen. De Senaat legt een dienstplicht op voor de kolonisatie, om zo snel mogelijk de nieuwe kolonies uit te bouwen. Deze maatregel leidt tot burgerlijke onrust en maakt de Senaat bijzonder impopulair bij het volk. Er ontstaan vijandigheden

 

tegenover de aristocratie en het leger moet ingezet worden om opstanden te onderdrukken. De onrust houdt echter aan en het volk roept de Senaat en de Imperator op om de wet terug te draaien.

 

In 133 NT bereikt de onrust het hoogtepunt. De Imperatorische hoofdstad Tumogon gaat grotendeels in vlammen op. De Imperator laat de Imperatorische familie en de Senaat veilig stellen, maar weigert verder het leger in te zetten tegen de bevolking. Hierop moet de aristocratie alsnog terugvallen op de Inabayan om de opstanden met grof geweld uiteen te drijven. Tegen de tijd dat in 134 NT de rust terugkeert heeft het volk zich afgekeerd van de Senaat terwijl de Imperator enkel aan steun wint. Guani speelt zijn weigering het Imperatorische leger in te zetten uit als een teken van zijn steun voor het volk, en demoniseert daarbij de aristocratie. De kolonisering van de nieuwe planeten gaat ondertussen onverstoord verder. Veel prominente families van senaatleden kopen land en eigendommen op de nieuwe werelden, waar zij de stijgende agressie van het volk ontlopen door zich te omringen met steeds grotere privé-legers.

 

In 141 NT stort een deel van Manlangit in, waarbij de Imperator en twee van zijn dochters het leven laten. De officiële uitleg legt de oorzaak bij een defect aan de ondergrondse fusiereactor die alle energie voorziet aan de paleis-stad en diens verdedigingen. Het volk neemt hier echter geen genoegen mee en ontelbare complottheorieën doen al gauw de ronde. Ook de resultaten van een tweede en derde officieel onafhankelijk onderzoek worden afgedaan als bedrog uitgedacht door de Senaat. Sakay, de zoon van de net overleden Imperator, weet hier handig op in te spelen en de steun te verkrijgen van het volk. Het volk zet op haar beurt de Senaat onder druk om Sakay in 142 NT te kronen tot nieuwe Imperator.

 

Sakay Dagita Hinayon: (geregeerd 142 NT – 178 NT)

Gesteund door het volk en verzekerd van de loyaliteit van het leger weet Sakay de Senaat steeds meer zijn wil op te leggen. Hij ontdoet de Senaat van steeds meer wetmakende macht. Voor hen dreigt een herhaling van de regeerperiode van Naui Dagita Toyhacao. Maar waar Naui genoegen nam met politieke macht gaat Sakay steeds verder en schuwt niet voor zuiver geweld en intimidatie om de Senaat op de knieën te krijgen.

 

Dit bereikt het hoogtepunt wanneer hij in 149 NT de kanonnen van zijn vlaggenschip op het Senatorisch Paleis laat richten en hen dwingt om zichzelf te ontbinden, waarbij alle macht effectief bij de Imperator valt. De Senaat bestaat enkel nog in een ceremoniële functie.

 

Deze stap leidt in 150 NT tot een burgeroorlog binnen de Dugo, waarbij de Senaat en de aristocratie onder leiding van voormalig senator Osan Magdato de Inabayan uitbouwen tot een enorm leger om ten strijde te trekken tegen de Imperator en het Imperatorische leger. De los georganiseerde Inabayan zijn echter geen partij voor de oorlogsmachine van de Dugo en verliezen al snel de paar planeten die zij bij aanvang van de oorlog met verrassingseffect wisten te bemachtigen.

De nieuwe koloniën, die door de separatisten als thuisbasis worden ingezet, komen pas in de laatste jaren van de oorlog onder schot. De afgelegenheid van deze koloniën maakt dat Osan Magdato hier nog twee jaar stand weet te houden. Maar in 158 NT geven de laatste resten van de Inabayan-vloot zich over en is de burgeroorlog officieel beslecht. Osan Magdato wordt gevangen genomen en publiekelijk geëxecuteerd.

 

Vanaf dit punt heeft Sakay Dagita Hinayon alle macht in handen. Sporadische opstanden worden hard neergeslagen en bereiken nooit de schaal van een burgeroorlog. De aanval van onbekende wezens in 164 NT bieden een nodige afleiding om de onrusten die nu ook onder het gewone volk beginnen te verspreiden weg te nemen. Deze externe bedreiging maakt dat het volk zich uit angst afhankelijk maakt van het leger, en nieuwe propaganda campagnes benadrukken het belang van eenheid en loyaliteit onder de Dugo. Recruteringen schieten omhoog, en soldaten krijgen een bijzonder hoog aanzien. Tegen het einde van de interstellaire oorlog is bijna tweederde van de Dugo tussen de 18 en 24 jaar lid van het leger.

 

Een combinatie van factoren maakt dat de Dugo in 174 NT, slechts twee jaar nadat de onbekende wezens zich plots hebben teruggetrokken, zich opnieuw in een oorlog storten. Deze keer wordt de oorlog verklaard aan de alliantie van de Aquila en Pendzal. Deze alliantie wordt gezien als een grote bedreiging tegen de Dugo. Enorme legermachten worden gemobiliseerd en de gevolgen van de oorlog zijn desastreus. De meeste van de veldslagen spelen zich af in de ruimte, en geen enkele factie weet een echte overmacht te krijgen. Toch weigert Imperator Sakay te onderhandelen over een staakt-het- vuren.

 

Sakay regeert gedurende de oorlog verder tot het jaar 178 NT, tot hij op 71-jarige leeftijd zijn macht overdraagt aan zijn zoon, Galang. Het volk weigert echter een Imperator te erkennen die niet door een Senaat is aangesteld. Sakay gebiedt de huidige senaat, die nu enkel nog een ceremoniële waarde heeft, om het protocol te voltrekken, maar deze weigert unaniem. Hierop laat Sakay alle senatoren arresteren en stelt nieuwe leden aan die wel bereid zijn Galang te aanvaarden.

 

Galang Dagita Hinayon: (geregeerd 178 NT – 183 NT)

Galang wordt uiteindelijk in het najaar van 178 NT gekroond tot Imperator, maar zijn kroning wordt niet door het volk gesteund. Over de loop van zijn verder korte regeerperiode nemen de onrusten enkel toe, mede gevoed door de uitzichtloze oorlog gestart door zijn vader. Galang laat zich hierdoor niet intimideren en beveelt het leger om op opstandelingen te schieten. Hier wordt maar in enkele afzonderlijke gevallen werkelijk gehoor aan gegeven. Het enige incident van militaire ongehoorzaamheid in de geschiedenis van de Dugo, en illustratief voor de omstredenheid van de aanstelling van Imperator Galang.

 

In 183 NT wordt een coup gepleegd. Onder aanvoering van generaal Urakoy Magtanong bezet de Imperatorische Garde, traditiegetrouw de meest loyale aanhangers van de Imperatorische familie, het Imperatorisch paleis en plaatst Galang onder arrest. Er wordt hem hoogverraad, het vals voordoen als Imperator en machtsmisbruik ten laste gelegd. Sakay weet te vluchten en van hem is nooit meer iets vernomen. De overige generaals van het leger erkennen de legitimiteit van deze actie, waarmee Galang meteen officieel wordt ontdaan van zijn politieke titel en macht. Er wordt onmiddellijk een staakt-het- vuren voorgelegd aan de Pendzal en de Aquila, die hiermee akkoord gaan. Generaal Urakoy is plaatsvervangend waarnemer terwijl de oude Senaat haastig terug in ere wordt hersteld en opnieuw voorzien wordt van de nodige wetmakende macht om een nieuwe Imperator aan te stellen. Dit proces, dat gepaard gaat met zware grondwettelijke aanpassingen, neemt nog twee jaar in beslag alvorens een nieuwe Imperator op de troon komt te zitten.

 

Punongbayan Dagita Nilooban: (geregeerd 185 NT – 220 NT)

In 185 NT verkiest de hervormde Senaat Punongbayan als nieuwe Imperator. De aanstelling gaat gepaard met grote festiviteiten voor het gehele Dugo-rijk. De burgers en het leger betuigen opnieuw hun trouw en loyaliteit aan de Imperator, die nu in naam en eer hersteld is.

 

De nieuwe grondwet garandeert een nauwere samenwerking tussen Imperator en Senaat en dient machtsmisbruik door één van beide partijen uit te sluiten. In de regeerperiode van Punongbayan leven de wetenschap en maatschappelijke ontwikkelingen op. Het leger van de Dugo blijft ongekend populair bij de jeugd, en militairen behouden hun aanzien vanwege hun inzet tijdens de vele oorlogen en met name de oorlog met de onbekende wezens. Ook worden de banden met de andere facties hersteld en beginnen vele diplomatieke onderhandelingen om de relaties te verbeteren.

 

Dit leidt in 193 NT tot het uitbreiden en verstevigen van het Dugo-Aquila- Pendzal verdrag en resulteert uiteindelijk in het Interplanetair Collectief in 215 NT. Wanneer Punongbayan in 220 NT komt te overlijden wordt zijn begrafenis voor het eerst bijgewoond door hoge afgevaardigden van alle andere facties.

 

Hinayon Dagita Tawatao: (geregeerd 221NT – heden)

Hinayon Dagita Tawatao wordt in 221 NT als opvolger aangesteld door de Senaat. Hij wordt beschouwd als een integer en sterke Imperator, en geniet veel aanzien. Hij zet de diplomatieke lijn van zijn voorganger door en onderhoudt de banden met de andere facties. Recentelijk heeft hij zijn steun uitgesproken voor de kolonie-missie teneinde dieper door te dringen in de onbekende ruimte en mogelijk contact te maken met de ruimtewezens.