This setting has a thousand stories, a microcosm of actions where we all matter...

Aquilitas - wie zijn de Aquila?

De ideale Aquilaan is een hard-werkende, zuinige en praktische Civitas. Hij of zij dient of heeft gediend in het leger als dapper en gehoorzaam soldaat, en beschermt de Republiek met zijn of haar leven. Zelfs na diensttijd zal de Civitas wanneer de Republiek het nodig heeft opnieuw de wapens opnemen en strijden voor de idealen waar de factie voor staat, of dienen in wat voor capaciteit dan ook nodig wordt geacht voor de Republiek.

Een belangrijk begrip binnen de Republiek is dat macht ontstaat uit waardigheid, een waardigheid die idealiter wordt gegeven door andere Aquilanen die herkennen dat de Civitas een persoon is die het verdient om te worden gevolgd. Macht, invloed en geld die dat oplevert zijn verdient op de juiste wijze. Een Civitas streeft na om dit vertrouwen nooit te beschamen, en de eed van een Civitas is alles waard. Wanneer gevraagd zal een Civitas altijd het papierwerk op orde hebben en kunnen aantonen wie of wat hij of zij is, en dat de Civitas gerechtigd is te handelen als zodanig.

Zoals andere Aquilanen respect hebben voor Civitas heeft de Civitas respect voor allen die samen of met hem of haar werken. Immers, een leidinggevende is niets zonder degenen die luisteren naar de opdrachten en deze uitvoeren. Complimenten worden gegeven voor prestaties die als groep, eenheid of volk worden geleverd, en persoonlijk gewin betekent niets zonder het respect van andere Aquilanen. Omkoping, fraude, criminaliteit en leugens zijn de gereedschappen van de laagsten van het Mulum, en Civitas onwaardig. Een Civitas is gelovig of op zijn minst respectvol naar het geloof van de Ekanesh Theocratie. Toen puntje bij paaltje kwam stonden zij er voor de Aquilanen, en ze zijn de sterkste bondgenoten die de Aquila hebben wat je voor de rest ook van hun geloof mag denken. Ze hebben de loyaliteit en trouw van de Civitas verdient.

Dit is natuurlijk het ideaalbeeld. Patriottisme slaat nog wel eens door in arrogantie en een gevoel van morele superioriteit. Eenheden en groepen zijn zo sterk als de zwakste schakel, en lang niet alle Aquilanen houden het vol om te blijven presteren onder druk. Leidinggevenden negeren soms goed advies om simpelweg niet de indruk te wekken dat hij of zij ook twijfels heeft zoals elk mens, en pogen sterk te blijven wanneer hulp vragen de beste oplossing is. Ook is er de diepgewortelde overtuiging dat als iemand Mulum is dat dat zijn of haar eigen schuld is, en dit is lang niet altijd zo. Een Aquilaan zal sneller denken in morele absoluten als ‘vriend of vijand’ en termen zoals ‘terrorist’ of ‘rebel’ worden gebruikt om iemand te ontmenselijken en onmenselijke daden jegens hen te rechtvaardigen. En om dan maar niet te spreken over de bergen papierwerk die noodzakelijk zijn bij elke belastingaangifte, identiteitsaanvraag en verandering van baan…

Het spelen van een Aquila personage is het vinden van een fijne spelbalans tussen de onvoorwaardelijke patriot en de kritische pacifist. Veel plezier!